H μετακόμιση από το παλιό στό νέο Οικοτροφείο…
Αξέχαστες θα μείνουν οι στιγμές στο παλιό οικοτροφείο, με τους θαλάμους των 5, 6 και παραπάνω κρεβατιών, με θαλαμάρχες τους παλιούς οικότροφους…
Η ταράτσα με την θέα στην πλατειά Αγίας Σοφίας, το πιγκ πογκ και τις ατελείωτες συζητήσεις της….
Από την πρώτη μέρα που πήγα, ο διευθυντής ο αείμνηστος κος Βαμβουκλής με ενημέρωσε ότι νέο οικοτροφείο ετοιμάζεται στη Μαρτίου και ελπίζει να είναι και εκεί διευθυντής…
Πολλά απογεύματα πηγαίναμε στο γιαπί του νέου οικοτροφείου και παρακολουθούσαμε την πορεία των εργασιών…
Ο κος Τζούφης και ο κος Αμπόνης που ήταν η ψυχή και η καρδιά του κτισίματος του νέου οικοτροφείου, πολλές φορές παρόντες, κατέγραφαν τις παρατηρήσεις, τις αντιρρήσεις και τις αγωνίες του κου Βαμβουκλή για το αν θα προλάβει να ολοκληρωθεί μέχρι το καλοκαίρι του 82 οπότε και θα έπρεπε να γίνει η μετακόμιση….
Μετακόμιση…
Εδώ που τα λέμε… φοιτητικό σπίτι κάνεις μετακόμιση και τρελαίνεσαι, όχι οικοτροφείο του Σωτήρα…
Η μετακόμιση δεν έγινε μαζικά με το κλείσιμο της φοιτητικής χρονιάς αρχές Ιουλίου.
Αλλά ξεκίνησε σταδιακά. Από τις αρχές ακόμη Ιουνίου μέσα στην εξεταστική περίοδο, στα διαλείμματα του διαβάσματός μας βοηθούσαμε στο πακετάρισμα όσων πραγμάτων δεν ήταν απαραίτητα, βιβλιοθήκες, κουβέρτες κλπ. Τα κατεβάζαμε κάτω στο πεζοδρόμιο, ΔΕΝ υπήρχε ασανσέρ. Τρέχοντας ανεβοκατεβαίναμε τα σκαλιά. Βοηθούσαν πολλοί. Ακόμη και πρώην οικότροφοι – δεν θα ξεχάσω το ζήλο του Ζηνόβιου του Ιατρού. Κύριοι της ΓΕΧΑ τα απογεύματα έβαζαν τα ΙΧ τους και γέμιζαν πορτ μπαγάζ με πράγματα για το νέο οικοτροφείο …
Τέλος Ιουνίου και τις πρώτες μέρες του Ιουλίου του 1982 εντατικοποιήθηκε η μετακόμιση των κρεβατιών, τραπεζιών κλπ με φορτηγά και ολοκληρώθηκε έτσι σιγά- σιγά η μεταφορά…
Ολοκληρώθηκε…
Στο νέο οικοτροφείο τα πράγματα τα αφήναμε όπου νάνε. Το ένα απάνω στο άλλο…
Γέμισε η είσοδος.
Ο κος Βαμβουκλής τα έχασε , κουράστηκε πραγματικά.
Δεν θα ξεχάσω, όταν μετά από 2 – 3 μέρες χρειάστηκε να περάσω να μείνω μια βραδιά, για την φοιτητική κατασκήνωση της Άρτας, τον βρήκα να κάθεται με ένα κομποσκοίνι στο χέρι, στην είσοδο ανάμεσα σε κούτες και να μην έχει το κουράγιο να ανέβει στους επάνω ορόφους.
Το κουράγιο όμως τελικά το βρήκε και τον Σεπτέμβριο το καινούργιο Οικοτροφείο λειτούργησε.
Με καλοριφέρ, πολλές τουαλέτες, ζεστό νερό, εκκλησία στην ταράτσα, μεγάλη κουζίνα και τόσα άλλα…
Οταν όμως λέμε οικοτροφείο δεν εννοούμε τους τοίχους…
Οικοτροφείο όμως ήταν, είναι και θα είναι κυρίως:
Η κοινή τράπεζα και οι πνευματικές συζητήσεις της
Οι παρακλήσεις και οι Λειτουργίες στο εκκλησάκι
Οι φιλίες που κρατούν δεκαετίες τώρα
Το διάβασμα το αναγνωστήριο
Τα παιχνίδια, το γέλιο, τα πειράγματα, τα αστεία, οι βόλτες οι εκδρομές
Οι συμβουλές και οι πνευματικές συζητήσεις
Αυτά ας αποτελούν παρακαταθήκη παντοτινή.